Bir ilişkide kendini yok sayılmış, tükenmiş ya da hep alttan alan kişi olmuş gibi hissettin mi?
Ya da birine "hayır" dedikten sonra suçluluk duyduğun oldu mu?
Bu tür duygular çoğu zaman ihlal edilen ya da tanımlanamayan psikolojik sınırların sessiz sinyalleridir.
Blog
Bir davranışı tekrar etmemek için karar verdiğimiz ama sonra yine aynı döngüye döndüğümüz anlar olmuştur.
"Sadece düşünerek değişemiyorum" dediğimiz, iradenin yetmediği, içgörünün tek başına yeterli olmadığı durumlar.
Bazı insanlar sessizce acı çeker.
Yüzeyde işler yolunda gibi görünse de, içlerinde durmadan tekrarlayan bir ses vardır:
"Yine yetemedin."
"Bu kadar zor olmamalıydı."
"Bir şeyi de doğru yap."
Bu yazıya bir egzersizle başlamak istiyorum.
Kendinize sessiz bir alan bulun ve gözlerinizi kapatın.
"Zihnim şu anda bana ne söylüyor?"
Belki de sormamız gereken soru tam olarak bu.
Romantik bir ilişkinin sona ermesi, birey açısından yalnızca kişiler arası bir bağın kopuşu değil; aynı zamanda psikolojik, sosyal ve nörobiyolojik düzeyde çok katmanlı bir yeniden yapılanma sürecidir. Ayrılık, öznel deneyim olarak her bireyde farklı yoğunluk ve biçimlerde yaşanır. Ancak literatür, bu sürecin bazı ortak psikolojik dinamikler...
"Pozitif düşün, her şey güzel olacak!" – Peki ya olmazsa?
